๑๓ กันยายน ๒๕๖๙ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 33 / 59

จะไปทำบุญวัดไหน ต้องให้เหลือเรื่องเดียว คือ เราจะมาเอาบุญ ไม่ต้องการให้ใครมาเอาใจ ใครจะเอาใจหรือไม่เอาใจ ก็ไม่เป็นไร แต่เราต้องรักษาใจของเราให้ใส ๆ 3 กันยายน พ.ศ. 2548

เมื่อไปทำบุญที่วัดต้องรำใจให้ใส ๆ คนเรื่องมาก มักจะได้บุญน้อย คนเรื่องน้อย ก็จะได้บุญมาก เราไม่ต้องการให้ใครมาเอาใจ แต่เราควรจะรักษาใจของเราให้ใส ๆ 4 กันยายน พ.ศ. 2558

คิดก่อน ทำก่อน บุญเกิดขึ้นก่อน สมบัติก็เกิดขึ้นก่อน คิดดู่อน ทำทีหลัง บุญก็เกิดขึ้นทีหลัง สมบัติก็เกิดขึ้นทีหลัง ๒ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๘

จะมือถึง ใจถึง ที่ถึง ทุนถึง แต่ถ้าบุญไม่ถึง ก็ไปไม่ถึงเป้า ๓ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๘

ความตายไม่มีนิมิตหมาย เราจะเดินทางออกจากกายหยาบนี้ไป เมื่อไร้ไม่ทราบ ชีวิตมนุษย์แค่ประเดี๋ยวบประด่าว แต่ชีวิตหลังความตายนานยาวนาน สุขก็สุขนาน ทุกข์ก็ทุกนาน ๑๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๘

กฎแห่งกรรมหลีกเลี่ยงไม่ได้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ในน้ำ บนบก ยอดเขาในอากาศ ดาวดวงต่าง ๆ จะอยู่ในโลกนี้ หรือในจักรวาลไหนก็ตาม ตราบใดที่เรายังมีการกระทำทางกาย ทางวาจา ทางใจ ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว เมี้ยจะเล็กน้

กฎแห่งกรรมคือความจริงที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้ การกระทำทั้งทางกาย วาจา และใจมีผลกระทบต่อชีวิตของเรา ในทุกสถานการณ์ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหนในจักรวาล การเรียนรู้และเข้าใจกรรมเป็นสิ่งสำคัญเพื่อเตรียมพร้อมต่อผล

ถ้ามีบารมีมาก เราจะเข้าใจเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิตได้ง่าย อุปสรรคน้อยชีวิตก็มีน้อย ถ้ามีบารมีน้อยเราจะเข้าใจได้ยาก อุปสรรคก็มาก 20 กันยายน พ.ศ. 2556

เดี๋ยวก็นวัน เดี๋ยวก็นคืน เดี๋ยวกะหมดเวลาของชีวิตกันแล้ว เพราะฉะนั้นนทุกอวีนอาที ต้องให้เป็นประโยชน์ต่อการสร้างบารมี 1 กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕

รักธรรมะเอาไว้ให้มาก ๆ ธรรมะนี้แหละจะช่วยเราได้ทุกสิ่ง ช่วยได้ทั้งในปัจจุบัน ช่วยทั้งตอนกำลังจะละโลก ช่วยทั้งตอนที่มีชีวิตใหม่หลังจากตายแล้ว รวมไปถึงชาติภพชาติต่าง ๆ ไป 22 กันยายน พ.ศ. 2555

ดวงแก้ว องค์พระ มีอยู่ในตัวแล้ว แต่เราไม่เห็น เพราะใจเราไม่ถึง แต่พอถึง...เป็นเห็น 1 กันยายน พ.ศ. ๒๕๕๕

จะนึกคำว่าว่า “พระ” ก็ได้ แม้ไม่เห็นพระ จะนึกคำว่าว่า “ดวง” ก็ได้ แม้ไม่เห็นดวง หรือจะนึกคำว่าว่า “บุญ” ก็ได้ แม้ไม่เห็นอะไร ๑๙ กันยายน พ.ศ. ๒๓๕๕

ใครยังทำความเพียรไม่สมำเสมอ...ฟิต ฟ่อ ฟู่ คือ พอเริ่มต้นเข้าพรรษาติฟิต กลาง ๆ ก็ฟ่อ พอเชียร์หน่อยก็ฟู่ พอใจฟู่ขึ้นมา ก็ลุยกันทีหนึ่ง มันต้องฟิต ฟิต ฟิต ต้องเอาจริงเอาจัง แล้วก็มาดว่า ทำถูกหลักวิชชาไห

หลักวิชาคือ "หยุดเป็นตัวสำเร็จ" หมายถึง จะเข้าถึงพระธรรมกายภายในได้นั้นใจต้องหยุด ถ้าใจไม่หยุดจะเข้าถึงไม่ได้เลย ต้องหยุดคิด หยุดพูด หยุดทำอะไรทั้งสิ้นเลยเหมือนไม่ได้ทำอะไร แค่นิ่งๆ เฉยๆ สบายๆ เท่านั้

ท้อง "หยุด" อย่างเดียวเท่านั้น ไม่หยุดไม่ถึงพระ...หยุดจึงเป็นตัวสำเร็จ หยุดตรงนั้น หยุดในระดับที่ปลอดความคิด และมีความโปร่งโล่งเบาสบาย ณ ตรงนั้นใจจะสบาย ๆ ไม่มีความคิด ไม่มีจินตนาการ ๒๓ กันยายน พ.ศ.

เรานึกภาพองค์พระ หรือลงเก็นก็ได้ แต่ต้องนึกให้เป็น ไม่ใช่ไปค้นภาพ หรือไปบีบ ไปค้น ไปพึง ไปจ้อง อย่างนั้นปวดหัว ไม่ถูกหลักวิชา ให้นึกธรรมดา ๆ นิ่งง่าย ๆ เหมือนเรานึกถึงดอกกุหลาบ ดอกบัว ดวงอาทิตย์ ดวงจั

วิธีแสวงหาทรัพย์ทางโลกกับทางธรรม ...กลับตาลปัตรกัน... วิธีแสวงหาทรัพย์ทางโลกต้องเคลื่อนไหว แต่วิธีการหาอริยทรัพย์หรือทรัพย์ภายใน ต้องนิ่ง ต้องไม่เคลื่อนไหว ไม่คิด ไม่พูด ไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้น แค่หยุด

หลักวิชาในการเข้าสู่พระธรรมกายในตัว ที่จริงก็ไม่มีอะไรมาก ง่ายกว่าเรียนทางโลกเสียอีก ไม่ต้องท่อง ไม่ต้องอ่าน ไม่ต้องนึก ไม่ต้องคิด ไม่ต้องทำอะไรทั้งสิ้นเลย แค่ทำใจหยุดใจนิ่งที่ศูนย์กลางกายฐานที่ ๓ อย่

การที่เห็นองค์พระได้ แสดงว่าใจต้องหยุดในระดับหนึ่งแล้ว แม้จะยังไม่สมบูรณ์ แต่ว่า ณ จุดตรงนั้น ถ้าทำความเพียรต่อไป ไม่ช้าก็จะเข้าถึง พระธรรมกายในตัวได้ ๑ กันยายน พ.ศ. ๒๕๔๖

เวลานั่งธรรมะ...อย่าตั้งใจมากจนเกินไป ไม่ต้องไปเสียยAnalประสบการณ์ที่เราเคยนั่งแล้วดีก็เพราะทำให้เราไปเร็วอย่างผิดวิธี เราต้องฝึกปล่อยวาง เพื่อให้ใจได้รับความสุขบ้าง ไม่อย่างนั้น...ใจของเราก็จะไม่มีคว

ถ้าช่วงไหนเรานั่งดี ก็อย่าดีใจจนเกินไป ให้รักษาใจให้พอดีอย่างถูกหลักวิชชา แต่ถ้าไม่ได้ดังใจเรา ไม่เห็นประสบการณ์ภายใน ก็อย่าหงุดหงิด ให้ทำเฉย ๆ อย่างสบาย ๆ ให้ใช้ 2 คำ คือ "ช่างมัน" Let it be ปล่อยใหม